سلامت روان سالمندان را جدی بگیریم

به گزارش ایرنا، دکتر بیژن صدری زاده ، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در زمینه لزوم توجه به سلامت روان سالمندان می‌گوید: در کشورهای پیشرفته این افزایش به کندی صورت گرفته است، از این رو وقت کافی داشته‌اند تا برای سالمندان‌شان برنامه‌ریزی و امکانات لازم را برای آنان فراهم کنند. اما در کشورهای در حال توسعه این تغییر وضعیت، خیلی سریع اتفاق افتاده به طوری که جمعیت سالمند در مدت کوتاهی دو برابر شده است، بنابراین هیچ برنامه‌ریزی مناسبی برای سلامت و رفاه آنان انجام نگرفته زیرا مسئولان وقت کمتری برای رسیدگی به سالمندان داشته و برای تأمین رفاه و سلامت این گروه‌های سنی از امکانات محدودی هم برخوردارند. درحالی که باید این قشر مورد توجه قرار گیرند و از مراقبت‌های جسمی و روانی لازم برخوردار شوند.
به گفته او،  افزون بر سلامت جسمانی باید رفاه اجتماعی و اقتصادی سالمندان هم تأمین شود، در غیر این صورت افزایش شمار سالمندان کشور به یک چالش و مشکل بزرگ تبدیل می‌شود و بتدریج که جمعیت به بالای ۶۰ سال می‌رسد، مشکلات زیادی برایشان پدید می‌آید که از میان آنها می‌توان به افزایش بیماری‌های غیرواگیر مانند سرطان، بیماری‌های قلبی و عروقی، دیابت و… اشاره کرد که افراد مسن بیشتر در معرض خطر قرار دارند و هزینه‌های سنگینی را به خود و نظام سلامت وارد می‌کنند.
از سوی دیگر بهداشت روانی سالمندان مسأله بسیار مهمی است که ضروری است به آن توجهی خاص داشت، زیرا افراد سالمند عمری را به خانواده و جامعه خدمت کرده‌اند و حق آنهاست تا در این زمان با قدردانی و احترام زمینه آرامش و ارزشمندی شان تأمین و ارتقا یابد.
صدری‌زاده می‌افزاید: در گذشته خانواده‌ها از افراد سالمند نگهداری می‌کردند و فرد تا زمانی که زنده بود همه اعضای خانواده وظیفه خود می‌دانستند که از سالمند با احترام نگهداری کنند، اما امروزه با وجود مشکلات زندگی در شهرهای بزرگ و خانواده‌های کوچک با جمعیت کم و اغلب خودمحور و تا حد زیادی خودخواه و فراموشکار، خانه سالمندان به وجود آمده و کمتر حرمت آنان نگه داشته می‌شود و بسیاری به این سبب در معرض بیماری‌های روانی قرار می‌گیرند و سال‌های پایانی زندگی را با مشکلات عاطفی فراوانی طی می‌کنند.
در واقع زندگی ماشینی و کم تحرکی مشکلات زیادی برای سالمندان ایجاد کرده و در مورد سلامت روان سالمندان نیز عملاً کار مؤثری انجام نشده درحالی که باید در نظرداشت سلامتی تنها جنبه جسمی ندارد، بلکه بعد روانی آن هم بسیار با اهمیت و لازم است. مسئولان سلامت روانی سالمندان را هم مدنظر داشته باشند و برای آموزش آنها و اطرافیان‌شان سرمایه گذاری کنند، در غیر این صورت مشکلات موجب می‌شود سالمندی که زمانی در مسائل اقتصادی و اجتماعی جامعه مشارکت داشته و عضو توانمند خانواده و جامعه خود بوده است، به فردی تبدیل شود که روحیه آسیب پذیری پیدا کرده و برای جامعه و خانواده اش مشکل‌ساز شود.
او در خاتمه توصیه می‌کند: چون در فرهنگ اسلامی ما سالمند تاج سر خانواده است، باید این شرایط را حفظ کنیم و رفتارمان با افراد سالمند با احترام کامل باشد، زیرا به هر حال پیری یا همان سالمندی واقعیتی اجتناب‌ناپذیر است و هر اقدامی در امروز، فردا نصیب خودمان نیز خواهد شد.