خواص گیاه شنگ

گیاه شنگ (آلاله، شنگ، آلوشنگ)

اگر اهل طبیعت باشید احتمالا این گیاه را زباد دیده اید.

از خانواده کاسنی ها می باشد.
مصرف این گیاه پرخاصیت، به‌ صورت یک سبزی خوراکی یا در بسیاری از غذاهای محلی مانند آش می‌تواند به‌عنوان یک فرآورده طبیعی مکمل در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌ها مفید باشد.
از برگ‌های شنگ در سالاد استفاده می‌کنند و ایرانیان آن را مانند کاهو و کاسنی با سکنجبین و بدون آن می‌خورند، و بسیار خنک می‌باشد. خوردن برگ‌های شنگ ضمن شستشوی امعاء و احشاء شکم، اسهال و خون‌ریزی معدی را بند می‌آورد و از خون‌ریزی سینه هم جلوگیری می‌کند.اگر این گیاه را پختید هرگز آب آن را دور نریزند بلکه آن را بنوشید، زیرا منافع شنگ در آب جوشانده جمع می‌شود.
آب ریشه خام شنگ زگیل را از بین می برد.

حکیم زکریای رازی خوردن ریشه گیاه شنگ را پادزهر سموم می‌دانست. ریشه شنگ خلط‌آور و نرم‌کننده سینه و التیام دهنده زخم‌هاست. برای جلوگیری از اسهال و خونریزی، از برگش قویتر است و خوردن خیسانده آن برای جلوگیری از خون‌ریزی رحم تجویز می‌شود.
فصل رویش آن در دشت ها از فروردین می باشد.