انَّ مَعَ العُسرِ یُسرا

گفتم : خدا آخه این همه سختی ؟ چرا ؟
گفت : * انَّ معَ العُسرِ ُیسرا *
” قطعا به همراه هر سختی آسانی هم هست. ” (انشراح/۶)
گفتم : واقعا ؟
گفت : * فانَّ مع العسر یسرا *
” حتما به همراه هر سختی آسانی هم هست. ” (انشراح/۷)
گفتم : خوب خسته شدم دیگه …
گفت : * لا تقنطوا من رحمه الله *
” از رحمت من نا امید نشو . ” (زمر/۵۳)
گفتم : انگار منو فراموش کردی ؟
گفت : * فاذ کرونی اذکرکم *
” منو یاد کن تا تو رو یاد کنم.” (بقره/۱۵۲)
گفتم : تا کی باید صبر کرد؟
گفت : * و ما یدریک لعل الساعه تکون قریبآ *
” تو چه می دونی ! شاید موعدش نزدیک باشه ” (احزاب/۶۳)
گفتم : تو بزرگی و نزدیکیت برای من کوچک، خیلی دوره! تا اونموقع چکار کنم؟
گفت : *و اتبع ما یوحی الیک واصبرحتی یحکم الله *
” کارهایی رو که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خودم حکم کنم. (یونس/۱۰۹)
ناخواسته گفتم : الهی و ربی من لی غیرک
گفت : * الیس الله بکاف عبده *
” من هم برای تو کافی ام ” (زمر/۳۶)