پاسخ به سوال یهودی

امام حسن(علیه السلام) در عین اینکه پارسا و عابد بود و بیست بار پیاده از مدینه به مکه برای انجام مناسک حج رفت و سه بار همه اموال خود را صدقه داد، خوشپوش و با وقار و آراسته بود.

روزی با لباس خوب و تمیز سوار بر قاطر زیبا از منزل بیرون آمد و با شکوه و نورانیت خاصی در کوچه های مدینه می گذشت و به بیرون شهر می رفت. یک نفر یهودی نزدیک آمد و عرض کرد: سوالی دارم،

امام فرمود: بپرس.

او گفت : جدت رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: الدنیا سجن المومن و جنه الکافر: دنیا برای مؤمن، زندان است و برای کافر بهشت. ولی اینک می بینم تو از مواهب دنیا بهره مندی ولی من در سختی هستم!

امام حسن (علیه السلام) فرمود: این تصور تو غلط است که مؤمن باید از همه چیز محروم باشد و اگر تو مقام ارجمند مؤمن را در بهشت با جایگاه پست جهنم برای کافر مقایسه کنی و با دنیای مؤمن و کافر بسنجی بخوبی درمی یابی که سخن رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درست است که دنیا برای مؤمن زندان است و برای کافر بهشت می باشد.